SABAR JE LA........

Mak Ude ni baru sampai dari hi-tea@jamuan akhir tahun. Macam2 la jadi pulak ari ni... harapan mak ude matahari esok tetap cerah dan kebahagiaan tetap datang menjengah mak ude dan keluarga dan juga kawan2 mak ude dan keluarga mereka. Amin. Ceritanya tadi,( dah 19 tahun mak ude bawa kereta) hari ni tayar keta pecah sebab mak ude langgar divider. Nak tegheyak dah. ( 'tegheyak' tu maknanya 'nangis') Nasib baik ada peronda lebuhraya tolong tukar tayar. Kalau tidak... tak tau la. Mak ude ni, bawa keta... takat isi minyak je. Yang lain.... ampun... cek tak tau. Tu dia terbuka tembelang kan...Selama hari ni harap kat ayah ude je... padan la muka mak ude kan. Pesanan untuk lady2 driver kat luar sana. Belajar2 la serba sedikit tentang keta supaya tak jadi macam mak ude... untuk mak ude.... bila semua orang dah belajar, dah pandai, mak ude boleh minta tolong dengan lebih ramai orang... ha...ha...Tak senonoh kan mak ude ni... Anyway, tadi mak ude tak keseorangan... Pn Midah(Pk1) & Pn Faridah ( Pk kk) & Ustazah Fatimah bersama-sama ngan mak ude. Nasib baik la ada depa buat peneman. Kalau sorang2 tadi... pucat juga... Tu satu cerita... Ada lg nak cite tp cite tk seronok. Mak ude tk mau ingat dah.. Apa yang mak ude boleh simpulkan... cite mak ude tu.. "Sebab Pulut Santan Binasa, Sebab Mulut jiwa Merana". Sapa yang dah tau cite tu... tahu lah... Yang tak tahu tu.. takpa la. Lebih baik begitu. Bukan tak mau share tp rasanya lagi dikenang lagi sedih kot... Biarlah masa dan waktu yang menentukan sapa yang betul sapa yang salah. Sebenarnya bukan nak cari sapa salah sapa betul pun tapi mak ude pun manusia biasa... Mak ude ni agaknya tak serik kot. Kejadian mcm ni bukan baru pertama kali, dah banyak kali. Kadang2 mak ude marah diri sendiri... Why You never learn????? ( Wah.. cakap BI pulak ) Mak ude selalu beritahu diri, " Cuba belajar berpura-pura. Kadang2 dengan berpura2 dapat menenangkan keadaan." Ini lah satu sifat yang mak ude masih tak berupaya buat. Ada juga try tapi tak menjadi. Tak suka... sebut... Tak berkenan... sebut...Rasa nak marah,marah je tak pandai nak pendam2... Orang tak faham... Kecik hati dengan kita. Tapi kes mak ude ni harap2 dah selesai dengan baik. Kalau masih ada yang kecik hati dengan mak ude, mak ude minta maaf sangat2. Mak ude tak seronok nak keja sama2 kalau dalam hati masing2 ada benda yang terbuku. Pepatah Inggeris ada kata, " To err is human, to forgive is divine" so why not let's try to forgive and forget. Mari semua kita jadi seperti tangan.... sentiasa tolong menolong dan sayang menyayangi antara satu sama lain.. Nak nyanyi sikit lah... "Sedangkan lidah lagi tergigit, Apa pula kawan-kawan..(tukar sikit lirik dia, rentak serupa ok) buang yang keruh ambil yang jernih baru teguh peribadi. Sambung nyanyi sendiri2 ok.. Bye....

KEHIDUPAN INI.....

. Sorry ye.. ari ni mak ude overacting... tulis 2 post gitu.... bukannya apa nak cite apa yang mak ude dapat semalam masa mak ude dengar ceramah pegawai khas timbalan menteri pelajaran. Katanya... ( sebelum mak ude lupa, kena cite cepat2. Orang tua2 ni cepat nyanyuk.) " Dalam hidup ini jangan lah jadi seperti telinga.Dah la tak pernah bertemu tapi tetap dengki-mendengki antara satu sama lain. Contoh nya kalau sebelah pakai subang nak kena pakai dua2 belah. Kalau sebelah subang berlian yang sebelah lg pun nak kena berlian jg. Boleh ka sebelah berlian sebelah lg subang emas? Tentu sampai signal kat otak kata... eee tak cantik, tak balance... jadilah seperti tangan kanan dan kiri.Saling bantu membantu.. walaupun tangan kanan buat kerja lebih mulia dari tangan kiri tapi mereka tetap bersama.. saling perlu-memerlukan.Tangan kanan tak pandang hina tangan kiri begitu juga sebaliknya. Tangan kanan tetap pegang tangan kiri walaupun tahu tangan kiri baru bertugas sebab tuannya baru keluar toilet. Bagi mak ude alangkah seronoknya kalau kita semua boleh jadi macam tangan kanan dan kiri. Tapi.... kita ni tetap manusia biasa yang tidak pernah lari dari kesalahan dan kesilapan. Adakalanya mak ude pun jdi telinga juga...he...he...cakap tak serupa bikin kan.. jgn marah mak ude... mak ude cuma cite apa yang mak ude dengar je.....

C..O..B..A..A..Nnnnn

"Hidup ini penuh percubaan, perlu kekuatan hati... jika tabah menderita akan ke puncak jaya"..... ha.... pernah tak dengar lagu tu??? Nyanyian allahyarham Datin Rafeah Buang.... Lagu lama... macam mak ude juga .... orang lama.... (alamak!!!! tak pernah dengar dan tak kenal sapa Datin Rafeah Buang!!! Tak pa bila-bila buat homework sikit cari sapa dia dan camne rentak lagu tu... pastu nyanyi dengan penuh perasaan..ok) Sebenarnya bukan lagu Datin Peah yang mak ude nak cite tapi pasal senikatanya.. betulkan senikata dia tu. Kadang2, mak ude yang orang lama ni pun rasa tak cukup tabah utk menghadap cubaan Tuhan. Mak ude memang tabik pada adik2 kat sekolah tu yang sangat tabah dengan kerenah kawan2 yang bermacam ragam dan pentadbir yang tak berapa menghargai kehadiran kita di sekolah. Agaknya kalau boleh dibelah dada tiap-tiap orang tengok samada betul tak kata-kata yang diucap dengan yang ada dihati, mak ude buat kot. Susah bila depan kita cakap lain kat belakang cakap lain. Yang jadi batu api ronson dan jarum2 pun ramai juga. Susah kan kalau tak dapat/pandai menilai orang. Mak ude ni pulak apa je yang ada dimulut tu la di hati... orang cakap baik sikit kita ni percaya habis... Mak ude tak boleh la pulak nak cite habis2an apa yang berlaku kat sekolah takut menimbulkan kontroversi tapi hatiperut makude ni mengelodak je.. geram,sedih,kecewa,ntah apa2 lg lah dh tak tau nak sebut... saja cite sikit kat sini sekurang2nya lega....last2 sekali jadi cite P.Ramlee... C..O..B..A..A..N. Doa saja lah pada Allah semoga dihilangkan dukalara dihati ini....